March 1, 2013: Friday of the Second Week of Lent: First Friday of the Month

Holy Gospel of Jesus Christ according to Saint Matthew 21:33-43.45-46.

Jesus said to the chief priests and the elders of the people: «Hear another parable. There was a landowner who planted a vineyard, put a hedge around it, dug a wine press in it, and built a tower. Then he leased it to tenants and went on a journey.
When vintage time drew near, he sent his servants to the tenants to obtain his produce.
But the tenants seized the servants and one they beat, another they killed, and a third they stoned.
Again he sent other servants, more numerous than the first ones, but they treated them in the same way.
Finally, he sent his son to them, thinking, 'They will respect my son.'
But when the tenants saw the son, they said to one another, 'This is the heir. Come, let us kill him and acquire his inheritance.'
They seized him, threw him out of the vineyard, and killed him.
What will the owner of the vineyard do to those tenants when he comes?"
They answered him, "He will put those wretched men to a wretched death and lease his vineyard to other tenants who will give him the produce at the proper times."
Jesus said to them, "Did you never read in the scriptures: 'The stone that the builders rejected has become the cornerstone; by the Lord has this been done, and it is wonderful in our eyes'?
Therefore, I say to you, the kingdom of God will be taken away from you and given to a people that will produce its fruit.
When the chief priests and the Pharisees heard his parables, they knew that he was speaking about them.
And although they were attempting to arrest him, they feared the crowds, for they regarded him as a prophet.

Reflection: The Chance of God

Today's Gospel reminds us three things:

First, God knows who we are, Alam ng Panginoon ang bawat kahinaan natin, kamalian at mga pagkukulang sa buhay. At alam ng Panginoon na tayo'y mahina lalo na't pagdating sa kasalanan. Ngunit patuloy na ipanapaalala sa atin, na sa maraming paraan binigyan tayo ng Diyos ng pagkakataon upang magbalik loob sa kaniya at iligtas tayo mula sa kasalanan. Sapagkat naniniwala ang Diyos na kaya nating magbago at may kakayahan tayong maramdaman ang pagtawag ng pag - ibig niya. At ito ang dapat sana nating matandaan, na sa pagmamahal ng Panginoong Diyos sa atin, ibinigay niya sa atin ang napakaraming propeta upang bigyan lahat tayo ng pagkakataon upang magbago, isang pagkakataon ng pag - asa at pagbabalik loob. Eto yung pagkakakilala sa atin ng Diyos, na kahit sa maruming bahagi ng ating buhay, tayo ay kinakikitaan pa rin niya ng kabusilakan ng kabanalan sapagkat sa kaniya tayo nanggaling, siya ang lumikha sa atin. Kaya sana lagi nating maalala, alam ng Diyos kung sino ka, ang tanong, handa ka bang malaman at makilala ang iyong sarili? handa ka bang tanggapin ang iyong mga kahinaan? At naniniwala ka ba na may pag - asa ka pang magbago para sa Diyos?

Second, the Gospel reminds us that the Father sent us His Son for His people, but we convict His son and let Him suffered and Died. But my dear friends, it is not the end of everything to save us from sins, but it is the start of the salvation. The Gospel reminds us na sa pagkamatatay ni Hesus, mas maraming prutas ang namunga at mas maraming halaman ang lumago. Sa pagkamatay ni Hesus, tayo ay naligtas, tayo ay nagkaroon ng pag - asa. At sana lagi nating mailagay sa ating isip, sa lahat ng gagawin natin sa ating buhay, na may isang Hesus na namatay para sa'yo at para sa ating lahat upang iligtas tayo sa kasalanan at buhayin muli ang pag - asa sa mga nabigo nating mga puso.

Third, we are also continously invited to repent. Let us try to know ourselves and discover all our weaknesses, and through the prayer to our Lord Jesus, let us all acknowledge our sins. Lagi naman tayong binibigyan ng pag - asa, ang tanong, tayo ba ay nagsisisi o namumukod tangi pa rin ang pride sa ating puso? Ngunit patuloy na ipinapaalala sa atin na kaakibat ng pagsisisi ng kasalanan ay ang paggawa ng kabutihan sa kapwa na para sa Diyos. NAwa, ang ating mga kahinaan ay magamit natin sa pagpapalakas ng bawat isa. Sabi nga, tayong lahat ay tulad ng isang puzzle, kapag nag - iisa lang, hindi tayo mabubuo, ngunit kung matututo tayong makipagkaisa sa kapwa natin sa pamamagitan ng pagmamahal at pakikipagkaisa sa Diyos sa pamamagitan ng pananampalataya, ang buong pagkatao natin ay tunay na mabubuo patungo sa kabanalan. Paano ka tutugon sa pagmamahal sa iyo ng Diyos? Mahalin mo Siya at ang kaniyang bayan gayundin manapalataya ka sa kaniya!

Kilalanin natin ang ating mga sarili, magsisi at tanggapin na si Hesus ay namatay para sa iyo at sa ating lahat at tumugon sa pagmamahal na ito sa pamamagitan ng pagmamahal at pagpapatibay ng pananampalataya sa Kaniya! Amen.

Saint of the Day: February 25

St. Walpurga

Born in Devon, England, Wealdburg/Walpurga had been educated by the nuns of Wimborne Abbey, Dorset, where she spent twenty-six years as a member of the community. She then travelled with her brothers, Saints Willibald and Winibald, to Francia (now Württemberg and Franconia) to assist Saint Boniface, her mother's brother, in evangelizing among the still-pagan Germans. Because of her rigorous training, she was able to write her brother Winibald's vita and an account in Latin of his travels in Palestine. As a result, she is often called the first female author of both England and Germany.[2]
Walpurga became a nun in the double monastery of Heidenheim am Hahnenkamm, which was founded by her brother, Willibald, who appointed her as his successor. Following his death in 751, she became the abbess. Walpurga died on 25 February in either 777 or 779 (the records are unclear) and was buried at Heidenheim; the day carries her name in the Catholic church calendar. In the 870s, Walpurga's remains were transferred to Eichstätt. In Finland, Sweden, and Bavaria, her feast day commemorates the transfer of her relics on 1 May.

February 25, 2013: Monday of the Second Week of Lent

Holy Gospel of Jesus Christ according to Saint Luke 6:36-38.

Jesus said to his disciples: «Be merciful, just as your Father is merciful.
Stop judging and you will not be judged. Stop condemning and you will not be condemned. Forgive and you will be forgiven.
Give and gifts will be given to you; a good measure, packed together, shaken down, and overflowing, will be poured into your lap. For the measure with which you measure will in return be measured out to you."

Reflection: Imitate the Father

Today's Gospel reminds us that to be holy is to be like God. A God who is merciful to His Sons and Daughters.  Minsan tayong mga tao lagi nating sinasabi, lalo't kapag nagkakamali, "Sorry, tao lang!" Nagsosorry na nga, galit pa. We must never connote the word MISTAKE in being a person, but we must learn to put GOD in our humanity. Meaning to say my dear brothers and sisters, we are made in the likeness and image of God, and it is not impossible  that we can be like Him. We cannot have His powers but we can have His qualities on being merciful to other people. We cannot use the reason that He is God and we are just Humans, so that we cannot perform holy and divine works. Remember, in the baptism you receive the Godliness of the Father, and when His Son died for you, you just not became a part of his Godliness but you also became a part of his Holy and meaningful life. Amen.

February 24, 2013 - Second Sunday of Lent

Holy Gospel of Jesus Christ according to Saint Luke 9:28b-36. 

About eight days after he said this, he took Peter, John, and James and went up the mountain to pray.
While he was praying his face changed in appearance and his clothing became dazzling white.
And behold, two men were conversing with him, Moses and Elijah,
who appeared in glory and spoke of his exodus that he was going to accomplish in Jerusalem.
Peter and his companions had been overcome by sleep, but becoming fully awake, they saw his glory and the two men standing with him.
As they were about to part from him, Peter said to Jesus, "Master, it is good that we are here; let us make three tents, one for you, one for Moses, and one for Elijah." But he did not know what he was saying.
While he was still speaking, a cloud came and cast a shadow over them, and they became frightened when they entered the cloud.
Then from the cloud came a voice that said, "This is my chosen Son; listen to him."
After the voice had spoken, Jesus was found alone. They fell silent and did not at that time tell anyone what they had seen.


Reflection: Being human to being Divine!

We are now in the second sunday of Lent! Tuwing ikalawang Linggo ng Kuwaresma, laging ipinapaalala sa atin ang kuwento ng pagpapalitanyo ni Hesus o ang tintatawag nating Transfiguration sa ingles. Marami ang nagtatanong, bakit kaya ito lagi ang Ebanghelyo tuwing ikalawang linggo ng Kuwaresma, ngayong ang Kuwaresma naman ay tungkol sa paghihirap at pagsasakripisyo, samantalang sa parteng ito ng buhay ni Hesus, Siya ay naging dakila at naipakita niya ang pagiging Diyos, nangangahulugan, walang kakikitaan dito ng diwa ng Kuwaresma. Ngunit mga kapatid, kung ating pagninilayang mabuti, at susuriin ang bawat salita, may tatlong bagay tayong makukuhang aral dito na makakatulong sa pagninilay natin ngayong Kuwaresma.

Una, ang mapalapit sa Diyos ay daan upang makilala siyang husto. Si Hesus ay nanalangin at naging puti ang Kaniyang damit, at ito ay nakita ng mga apostol na isinama niya, nangangahulugang malapit sila sa Kaniya. Mga kapatid, sa linggong ito, inaanyayahan tayong lumapit sa Panginoon, sa pamamagitan ng panalangin upang makita natin ang kaniyang kadakilaan. Sa paglapit natin sa Panginoon, madadama natin ang kaniyang pagmamahal na walang maliw na inialay sa ating lahat. At ito ang diwa ng Kuwaresma, ang makilala si Hesus hindi lang dahil sa naghirap siya sa'yo, ngunit ang makilala siya dahil siya ay puspos ng kalinisan at siya ang ating Diyos. At kung ating makikilala na si Hesus ang ating Panginoon, balikan natin ang kaniyang paghihirap, at doon makikita natin, na "Oo nga pala, ang puting puting damit ni Hesus ay hinayaan niyang danakan ng kaniyang dugo para sa bawat isa sa atin". Muli, lumapit tayo sa Panginoon, upang makilala ang kaniyan kadakilaan at kabutihan,

Pangalawa, may dalawang katangian lang naman tayo, to be human and to be divine. To be a human means to be someone who commits sins and mistakes, to be a human is like to be an ash. Opo, isang abo. Marumi, makasalanan. But the transfiguration of Jesus reminds us that it is not impossible to be divine. Araw araw nakikita ng mga apostoles si Hesus, bilang isang tao, sapagkat nakiisa siya sa atin, ngunit sa pagkakataong ito, ipinakita ni Hesus ang kaniyang pagbabagong anyo upang iparating sa ating lahat, na ang bawat isa, mula sa pagiging abo ay puwedeng maging banal. At ito yung magpapaalala sa atin na tayo ay ptuloy na tinatawag na pumasok sa estado ng kabanalan. Mga kapatid, minsan di lang natin napapansin, na nasa estado na pala tayo ng pagiging banal. Parang ang mga nanay natin, kapag nnanenermon, we can call them as human being, nagagalit! But, oras na alagaan ka niya, oras na ipaghanda ka niya ng baon sa iyong pagpasok sa eskuwelahan at payagan ka sa mga bagay na makakapagpasaya sayo, you can say that she is in the state of divinity. Meaning to say my dear brothers and sisters, everytime we do good to other people, we are in the state of holiness. Every good things we did is already an act of divinity, it is already an act of Godliness. At nawa maalala natin, na sa paggawa natin ng kabutihan, doon natin mapapatunayan n may Diyos na buhay sa puso natin, may Diyos na buhay na nakaisa natin. Eto yung hamon sa atin ngayong kuwaresma, hinahamon tayo na huwag lang sana tayong maging isang tao, bagkus hinahamon tayo na sa kabila ng pagiging tao natin makitaan sana tayo ng kabanalan sa ating mga puso, makita sana sa atin ang bunga ng pagmamahal ni Kristo sa buhay natin.

Panghuli, sa buhay natin, meron lamang tayong dalawang matatawag na main events: Ang masayang pangyayari at ang malungkot na parte ng buhay... Masasabi natin na ang transfiguration ng Panginoon ay isang masayang events para sa mga apostol sapagkat dito nakita nila ang Diyos. Kung gaano nagagalak mahawakan ng mga tao ang mga relikiya ng mga santo, kung gaano nagagalak ang mga taong makikita ang santo papa at iba pang sikat na lider ng ating simbahan, may papantay pa ba sa galak kapag nakita mo ang kadakilaan ng Panginoon? Kaya naman sabi ni Pedro, Panginoon, napakasayang nandito kami, igagawa ko kayo ng mga tent, tatlo pa, isa sa'yo, isa kay Elija, at isa kay Moses. Marami sa atin ay nakakaranas ng saya sa buhay, sino nga ba naman ang gugusto sa hirap at sakit. Sino nga ba naman ang gugusto sa malungkot na buhay, wala. Kaya parang sinabi ni Pedro, Panginoon dito nalang tayo. masaya dito. Ngunit, pagkatapos nito ay hindi naman pumayag si Hesus na manitili sila sa bundok na iyon. At bumaba pa rin siya upang buhatin ang krus. Mga kapatid, lahat tayo ay nais magkaroon ng masayang buhay, lahat tayo yan ang dalangin, Tulad tayo ni Pedro na sasabihin sa Panginoon na, "Dito nalang kami sa masayang parte ng buhay" ngunit patuloy tayng pinapaalalahanan, na upang marating natin ang tuktok ng bundok, kailangan nating magsakripisyo sa pagdaan at pagakyat dito. Upang marating natin ang tunay na buhay ng kabanalan, kailangan mong magbuhat ng krus at magsakripisyo para sa iba. At ito yung mensahe ng kuwaresma, we are taught to sacrifice not just for other sake but also for your own transfiguration. Iniimbitahan tayong magsakripisyo upang ikaw ay magbago mula sa mga maling gawain mo noon patungo sa kabutihang gagawin mo ngayon. Dear friends, let us not just stay on enjoying life, but we are invited to carry the cross for other people and follow Jesus for the greater enjoyment in the future.


Today, you are invited to be converted, to be in transfiguration. from being human to being divine. And we can do this by means of prayer, like what Jesus did in that mountain, he prayed and transfigured. In this Lenten Season, may we realize in ourselves, that life is not all about happiness, but it also about the sacrifices that will help us to transfigured into greater holiness. Amen.

Saint of the day: February 22

St. Peter, the Rock

Simon Peter, also known as Saint Peter, was an early Christian leader and one of the twelve apostles of Jesus. Peter is featured prominently in the New Testament Gospels and the Acts of the Apostles and is venerated as a saint. The son of John[Jn. 1:42] or of Jonah or Jona, he was from the village of Bethsaida in the province of Galilee or Gaulanitis. His brother Andrew was also an apostle. Peter is venerated in multiple churches and is regarded as the first pope by the Catholic Church. After working to establish the church of Antioch and presiding for seven years as the leader of the city's Christian community, he preached, or his epistle was preached in Pontus, Galatia, Cappadocia, Asia Minor and Bithynia to scattered communities of believers: Jews, Hebrew Christians and the gentiles. He then went to Rome where in the second year of Claudius, it is claimed, he overthrew Simon Magus and held the Sacerdotal Chair for 25 years.
Peter wrote two general epistles. The Gospel of Mark is also ascribed to him (as Mark was his disciple and interpreter). Several other books bearing his name—the Acts of Peter, Gospel of Peter, Preaching of Peter, Apocalypse of Peter, and Judgment of Peter—are rejected by the Catholic Church as apocryphal. According to New Testament accounts, Peter was one of twelve apostles chosen by Jesus from his first disciples. Originally a fisherman, he was assigned a leadership role by Jesus and was with Jesus during events witnessed by only a few apostles, such as the Transfiguration. Cephas (Aramaic) and Peter (Greek) both mean "rock". According to the New Testament, Peter confessed Jesus as the Messiah, was part of Jesus' inner circle, walked on water, witnessed Jesus' transfiguration, denied Jesus, was restored by Jesus, and preached on the day of Pentecost.

Peter is said to have been crucified under Emperor Nero Augustus Caesar. It is traditionally held that he was crucified upside down at his own request, since he saw himself unworthy to be crucified in the same way as Jesus Christ. Catholic tradition holds that Saint Peter's site of crucifixion is located in the Clementine Chapel, while his mortal bones and remains are contained in the underground Confessio of St. Peter's Basilica which is the site Pope Paul VI announced the excavation discovery of a first-century A.D. Roman cemetery in 1968. Since 1969, a life-size statue of Saint Peter is crowned every year in St. Peter's Basilica with a papal tiara, ring of the fisherman, and papal vestments every June 29, commemorating the holy feast of Saints Peter and Paul.

February 22, 2012: Friday of the first week of Lent

Holy Gospel of Jesus Christ according to Saint Matthew 16:13-19.

When Jesus went into the region of Caesarea Philippi he asked his disciples, «Who do people say that the Son of Man is?»
They replied, "Some say John the Baptist, others Elijah, still others Jeremiah or one of the prophets."
He said to them, "But who do you say that I am?"
Simon Peter said in reply, "You are the Messiah, the Son of the living God."
Jesus said to him in reply, "Blessed are you, Simon son of Jonah. For flesh and blood has not revealed this to you, but my heavenly Father.
And so I say to you, you are Peter, and upon this rock I will build my church, and the gates of the netherworld shall not prevail against it.
I will give you the keys to the kingdom of heaven. Whatever you bind on earth shall be bound in heaven; and whatever you loose on earth shall be loosed in heaven."

Reflection: Building Faith

My dear friends, today as we together celebrate the feast day of the Chair of St. Peter, the Gospel reminds us two important messages for our spiritual life:

First, Build your Faith! My dear brothers and sisters, nabasa po natin sa binasa nating Ebanghelyo sa araw na ito, nakita natin na tinanong ni Hesus kung sino sa tingin ng mga apostol at ng ibang tao ang pagkatao niya? At ang Ebanghelyo ay nagfocus sa sagot ni San Pedro. Kahit napakaraming pagkukulang ni San Pedro at kahit hindi niya masyadong nauunawaan ang nagaganap sa paligid niya, sinabi pa rin Niya sa Panginoon kung ano ang pinaniniwalaan Niya, na si Hesus ang Mesiyas. Tulad ni San Pedro, marami din tayong pagkukulang, kahinaan at mga bagay na di maunawaan sa buhay natin, ngunit isa lamang naman ang tanong sa bandang huli o katapusan ng ating buhay sa mundo, nanampalataya ka ba sa Diyos? Kaya naman, sa araw na ito, tulad ni San Pedro, tayo ay iniimbitahang patunayan ang ating pananampalataya at itayo itong muli. Tayo ay patuloy na iniimbitahang bigyang tatag ang ating pananampalataya kay Kristo na magdadala sa atin kabanalan.

Second, Let s become the rock and enter God's Kingdom. Hindi lingid sa ating kaalaman, na ang tunay na pangalan ni Pedro ay Simon, ngunit ng tinawag siya ng Panginoong Hesus, siya ay tinawag nitong Pedro, ang Bato (Peter, the rock). Ngunit hindi ito nangangahulugan na si Pedro ay may pusong bato, nagkus ito ay sumisimbolo sa tatag ng pananampalataya ni San Pedro sa Diyos. At sa araw na ito, tayong lahat ay tinatawag ng Diyos upang maging katulad ni Pedro, na isang bato, hindi sa puso bagkus sa pananampalataya natin sa kaniya. At patuloy nawa nating mapagnilayan, na tayong tinawag upang maging bato ang magtatayo ng ating simbahan, hindi lamang simbahan na bato, ngunit isang simbahan sa puso ng bawat isa. Tayong mga tinawag na magpatibay ng pananampalataya ang magtatayo ng pag - asa sa mga natutulog na kabutihan sa puso ng karamihan. At nawa, tulad ni San Pedro, maging tulay tayo sa pagbabalik loob ng maraming tao. Mga minamahal kong kapatid, huwag sana nating kaligtaan, na tungo sa pananampalataya, tayo ay nakaisa ni Kristo. Kaya naman tungo sa pagiging matatag natin sa ating pananampalataya, ating makakamtam ang susi ng kalangitan, ang susi ng pagiging banal. My dear brothers and sisters in faith, let us all remember, that faith unites us all, not just with our brothers and sisters, but we are also united with God. And also, let us remember, if we become firm in our faith, we can enter God's Kingdom, because this Faith will let God to give us the key in His kingdom.

Now, ask ourselves, Is the Faith that I build before is enough to enter God's Kingdom? Amen.

Saint of the Day: February 21

St. Peter Damian

Saint Peter Damian, O.S.B. (Petrus Damiani, also Pietro Damiani or Pier Damiani; c. 1007[2] – 21/22 February 1072 or 1073[3]) was a reforming monk in the circle of Pope Leo IX and a cardinal. In 1823, he was declared a Doctor of the Church. Dante placed him in one of the highest circles of Paradiso as a great predecessor of Saint Francis of Assisi.

February 21, 2013: Thursday of the First week of Lent

Holy Gospel of Jesus Christ according to Saint Matthew 7:7-12.

Jesus said to his disciples: «Ask and it will be given to you; seek and you will find; knock and the door will be opened to you.
For everyone who asks, receives; and the one who seeks, finds; and to the one who knocks, the door will be opened.
Which one of you would hand his son a stone when he asks for a loaf of bread,
or a snake when he asks for a fish?
If you then, who are wicked, know how to give good gifts to your children, how much more will your heavenly Father give good things to those who ask him.
Do to others whatever you would have them do to you. This is the law and the prophets.

Reflection: A Generous God

My dear brothers and sisters, today Jesus reminds us that we have a generous God. But manyof us doesn't see it and feel it. Naalala ko nga po ang isang kuwento tungkol sa isang bata at isang barbero. Sabi ng barbero sa bata, "napakadaming mahihirap na tao sa mundo, siguro walang Diyos", ngunit biglang sumagot ang bata at sinabing "Ang daming mahahaba ang buhok sa mundo, siguro walang barbero" Nagulat ang barbero at biglang binatukan ang bata at sinabing "Bulag ka ba? Eh barbero ako!" Ngunit sinabi ng bata "Eh kung barbero ka, bakit madami pa ring mahahaba ang buhok?" At sinabi ng barbero "Eh hindi naman sila nalapit sa akin eh?" At sinabi ng bata "Kung marunong lang din sana tayong lumapit sa Diyos, wala sigurong maghihirap" Mga kapatid, sa araw na ito, tayo'y pinapalalahanan, na lumapit tayo sa kaniya, sapagkat kung matututo lang tayong magsabi kung ano ang kailangan natin, ito ay ipagkakaloob niya kung ito ay para sa atin, at kung hindi niya ito ibinigay, ibig sabihin lamang noon, may mas the best pa para sa atin. At sana ito ang mapagnilayan naing lahat, na sa kahit anong gawin natin, mas mahal tayo ng Diyos higit pa sa pagmamahal natin sa ating sarili. At nawa makita natin na napakaraming bagay na ang kaniyang naibigay sa atin, kung matututo lang sana tayong maappreciate ang mga ito. At huwag sana nating kalimutan, na dahil sa pagmamahal niya, ibinigay niya sa atin ang pinakamahalgan sa kaniya, at yun ay ang kaniyang bugtong na anak na si Hesus. Ibinigay niya ang kaniyang buhay para sa ating lahat. At sana, sa bawat dasal natin, masabi natin sa Panginoon, "Panginoon, hindi ang aking plano ngunit ang sa'yo ang masunod!" Amen.

Saint of the Day: February 20

St. Amata

Poor Clare and niece of St. Clare of Assisi. Amata was miraculously cured of an illness by St. Clare. She entered a Poor Clare monastery as a result.

February 20, 2013 - Wednesday of the Fist week of Lent

Holy Gospel of Jesus Christ according to Saint Luke 11:29-32.

While still more people gathered in the crowd, Jesus said to them, «This generation is an evil generation; it seeks a sign, but no sign will be given it, except the sign of Jonah.

Just as Jonah became a sign to the Ninevites, so will the Son of Man be to this generation.
At the judgment the queen of the south will rise with the men of this generation and she will condemn them, because she came from the ends of the earth to hear the wisdom of Solomon, and there is something greater than Solomon here.

At the judgment the men of Nineveh will arise with this generation and condemn it, because at the preaching of Jonah they repented, and there is something greater than Jonah here.

Reflection: The sign of love

Mga kapatid sa araw na ito, ipinahayag sa Mabuting Balita ang pagdisappointed ng Panginoong Hesuskristo, sapagkat ang mga tao noon ay nananatiling bulag at patuloy pa ring humihingi ng isang senyales ng himala ng Panginoon. Bulag sapagkat hindi nila nakikita o hindi sila nakukuntento sa kung ano ang ibinigay sa kanila. Si Hesus ang himala o ang dakilang biyayang ipinagkaloob sa atin ng Panginoon. Ngunit mga kapatid, tayong mga tao ay patuloy pa ring naghahanap ng malalapitan upang tulungan tayo sa mga problema at hirap ng ating buhay. Marami pa rin sa atin na kapag nabigo sa buhay, sasabihin nating walang nagmamahal sa atin o di kaya'y sisisihin natin ang Diyos dahil sa nangyayari sa ating buhay. Sana ngayong kuwaresma, makita natin ang mga simbolo na ibinibigay sa atin, at una na ngang ipinakita sa atin ang simbolo ng abo, na nagpapaliwanag na tayo'y isang taong makasalanan at may hangganan, at sa mga susunod pang panahon, higit nating makikita ang pagmamahal ng Diyos, at sana mailapit natin ang ating sarili sa simbolo ng krus, isang simbolo na nagpapakita sa atin ng pagmamahal ng Diyos at kung paano niya inalay ang buhay niya para sa ating lahat. Amen.

Saint of the Day: February 19

St. Conrad of Piacenza

Saint Conrad, T.O.S.F., (ca. 1290 – February 19, 1351) was an Italian penitent and hermit of the Third Order of St. Francis.

Conrad belonged to one of the noblest families of the city of Piacenza, the place of his birth. The date of his birth, however, is uncertain. He married an aristocratic young woman named Ephrosyne when he was quite young, and, though pious, he led the standard way of life for a man of his station.

One day, when he was engaged in his usual pastime of hunting, he ordered his attendants to set fire to some brushwood in which game had taken refuge. The prevailing wind caused the flames to spread rapidly, and the surrounding fields and forest were soon in a state of conflagration. A peasant who happened to be found near the place where the fire had originated, was accused of being the author of the blaze. He was imprisoned, tortured to confess and condemned to death. As the poor man was being led to execution, Conrad, stricken with remorse, made an open confession of his guilt; and in order to repair the damage he had caused, was obliged to sell all his possessions.

Thus reduced to poverty, and seeking penance for his act of cowardice, Conrad and his wife saw the hand of God in this event. As a result, they agreed to separate and Conrad retired to a hermitage some distance from Piacenza, joining a community of hermits, who were Franciscan tertiaries, while his wife became a nun of the Order of Poor Clares.

He soon developed a reputation for holiness, and the flow of visitors left him unable to keep the solitude he sought. He then went to Rome, and from there to an isolated site near Noto, Sicily, where he settled and for thirty-six years lived a most austere and penitential life of solitude, working numerous miracles, until his death on February 19, 1351. He died while in prayer, kneeling before a crucifix. He was canonized in 1625 and his liturgical feast day is celebrated in the Franciscan Order on the day of his death.

February 19, 2013 - Tuesday of the first week of Lent

Holy Gospel of Jesus Christ according to Saint Matthew 6:7-15. 

Jesus said to his disciples: «In praying, do not babble like the pagans, who think that they will be heard because of their many words.
Do not be like them. Your Father knows what you need before you ask him.
This is how you are to pray: Our Father in heaven, hallowed be your name,
your kingdom come, your will be done, on earth as in heaven.
Give us today our daily bread;
and forgive us our debts, as we forgive our debtors;
and do not subject us to the final test, but deliver us from the evil one.
If you forgive others their transgressions, your heavenly Father will forgive you.
But if you do not forgive others, neither will your Father forgive your transgressions.

Reflection: Ang tunay na kahulugan ng pananalangin

Manalangin, isang gawain na napakahalaga ngayong panahon ng Kuwaresma.Paano nga ba tayo nananalangin? Ilang beses nga ba tayo nananalangin sa loob ng isang araw?

Mga kapatid, ano nga ba ang panalangin para sa atin? Nakakalungkot isipin na ang gawain ito ay tinuturing ng marami na isang magic spells, sapagkat nananalangin lamang ang marami sa atin dahil may kahilingan sila sa buhay. Eto yung katotohonan mga kapatid, na sa pananalangin natin ang tanging iniisip lamang natin ay ang ating sarili at ang mga bagay na makakapagpasaya sa atin, kaya masasabi kong hindi ito isang panalangin sapagkat ito ay tinatawag na mga salita o pahayag ng isip. Ang tunay na panalangin ay nagmumula sa puso, yung feel na feel at hindi lamang ito tungkol sa sarili, bagkus ito ay tungkol sa pagbibigay ng sarili sa Diyos at gayundin ang pagtitiwala sa kaniya at pagsasantabi ng ating mga plano para sa plano niya. Ang tunay na panalangin ay hindi lamang humihiling bagkus marunong din magpasalamat sa kaniyang mga natanggap at makuntento dito. Ang tunay na panalangin ay hindi lamang inaalay sa mga taong nagmahal sa atin o nagpahalaga sa atin, ngunit mas higit itong iniaalay sa mga taong nanakit at nagpahirap sa atin na naging daan ng pagiging matatag natin. Kaya nga eto ang hamon sa atin ngayong kuwaresma, "Watch and Pray" sapagkat tungo sa panalangin natututo tayong maging matiyaga at mapaghintay. Naalala ko nga po ang isang fieldtrip ng mga bata, makikita ninyo po pagpasok ng bus lahat po labas ng kaniya kaniyang gadgets, cellphone, psp, gameboy, ipod kulang nalang dalhin pati ref at tv. Ngayon sinabi ng isang madre, "Ok mga bata itago muna ninyo ang inyong mga gadgets at ilabas ninyo ang inyong mga rosaryo, sama sama tayong magdadasal" At tinago naman nila ang mga gadgets at nilabas ang rosaryo at nagdasal, pagdating sa kalagitnaan ng pagrorosaryo ay twala ng nasagot sa mga dasal, pagtingin ng madre sa mga bata, mga nakatulog. At hindi pa tapos ang kuwento, pagkarating nila sa kanilang pupuntahan sinabi ng mga madre "Ok mga bata, nandito na tayo sa ating unang lugar, maghintay muna kayong lahat may aasikasuhin lang kami bago kayo bumaba" Makalipas ang ilang sampung minuto ng paghihintay, bumalik ang madre, at nakita ang mga noo ng mga bata nakakunot na, sa sobrang inis sa paghihintay. kaya sinabi ng madre "Mga bata, wag kayong mainis, malapit na naman kayong pababain nagkaproblema lang, remember waiting is a virtue" Ngunit biglang sumagot ang isang bata, "But ma'am Time is Gold" Ganyan ang nangyayari sa isang tao kapag hindi niya alam ang tunay na kahulugan ng pananalangin, mainipin, at walang tiyaga. Kaya naman sana, ngayong kuwaresma, magkapagspend tayo ng ilang oras sa pananalangin, huwag naman po nating gawing sleeping pills ang mga pagdarasal. Matuto sana tayong magtiyagang magbantay para sa pagdating ng Panginoon at manalangin para sa kaligtasan at ikakapagpatawad ng ating mga kasalanan. Amen.

Saint of the Day: February 18

St. Simeon

In St. Matthew's Gospel, we read of St. Simon or Simeon who is described as one of our Lord's brethren or kinsmen. His father was Cleophas, St. Joseph's brother, and his mother, according to some writers, was our Lady's sister. He would therefore be our Lord's first cousin and is supposed to have been about eight years older than He. No doubt he is one of those brethren of Christ who are  mentioned in the Acts of the Apostles as having received the Holy Spirit on Pentecost. St. Epiphanius says that when the Jews massacred St. Jamesthe Lesser, his brother Simeon upbraided them for their cruelty. The apostles and disciples afterwards met together to appoint a successor to James as bishop of Jerusalem, and they unanimously chose Simeon, who had probably assisted his brother in the government of that church. In the year 66 civil war broke out in Palestine, as a consequence of Jewishopposition to the Romans. The Christians in Jerusalem were warned of the impending destruction of the city and appear to have been divinely ordered to leave it. Accordingly that same year, before Vespasian entered Judaea, they retired with St. Simeon at their head to the other side of the Jordan, occupying a small city called Pella. After the capture and burning of Jerusalem, the Christians returned and settled among the ruins until the Emperor Hadrian afterwards entirely razed it. We are told by St. Epiphanius and by Eusebius that the church here flourished greatly, and that many Jews were converted by the miracles wrought by the saints. When Vespasian and Domitian had ordered the destruction of all who were of the race of David, St. Simeonhad escaped their search; but when Trajan gave a similar injunction, he was denounced as being not only one of David's descendants, but also a Christian, and he was brought before Atticus, the Roman governor. He was condemned to death and, after being tortured, was crucified. Although he was extremely old - tradition reports him to have attained the age of 120 - Simeon endured his sufferings with a degree of fortitude which roused the admiration of Atticus himself. His feast day is February 18.

February 18, 2013: Monday of the Fist Week of Lent

Holy Gospel of Jesus Christ according to Saint Matthew 25:31-46. 

Jesus said to his disciples: «When the Son of Man comes in his glory, and all the angels with him, he will sit upon his glorious throne,
and all the nations will be assembled before him. And he will separate them one from another, as a shepherd separates the sheep from the goats.
He will place the sheep on his right and the goats on his left.
Then the king will say to those on his right, 'Come, you who are blessed by my Father. Inherit the kingdom prepared for you from the foundation of the world.
For I was hungry and you gave me food, I was thirsty and you gave me drink, a stranger and you welcomed me,
naked and you clothed me, ill and you cared for me, in prison and you visited me.'
Then the righteous will answer him and say, 'Lord, when did we see you hungry and feed you, or thirsty and give you drink?
When did we see you a stranger and welcome you, or naked and clothe you?
When did we see you ill or in prison, and visit you?'
And the king will say to them in reply, 'Amen, I say to you, whatever you did for one of these least brothers of mine, you did for me.'
Then he will say to those on his left, 'Depart from me, you accursed, into the eternal fire prepared for the devil and his angels.
For I was hungry and you gave me no food, I was thirsty and you gave me no drink,
a stranger and you gave me no welcome, naked and you gave me no clothing, ill and in prison, and you did not care for me.'
Then they will answer and say, 'Lord, when did we see you hungry or thirsty or a stranger or naked or ill or in prison, and not minister to your needs?'
He will answer them, 'Amen, I say to you, what you did not do for one of these least ones, you did not do for me.'
And these will go off to eternal punishment, but the righteous to eternal life."

Reflection: Selfishness to Selflessness

Today, we are reminded about how should we treat our brothers and sisters especially those who are in need. Almsgiving o pagbibigay ng limos, isa ito sa pinakamahalagang elemento sa panahon ng kuwaresma, sapagkat tungo dito, naibabahagi natin kung anong meron tayo at natututo tayong magalay din ng buhay sa ating kapwa tulad na sa kung paano nagalay ng buhay si Hesus para sa ating lahat. Mga kapatid, sinabi nga ni Hesus, kung ano ang ginawa mo sa isa sa mga kapatid ko, ito ay ginawa mo na din sa akin. Kaya naman atin sanang maisip na ang bawat gagawin natin sa ating kapwa ay ginagawa din natin sa ating Panginoon. Kaya naman ngayong panahon ng kuwaresma tayo ay iniimbitahan na mula sa pagiging SELFISH tayo ay mapunta sa pagiging SELFLESS. Tayo pong mga tao, minsan halos sarili nalang ang iniisip natin. Kapag nga po tutugtug na ang ang Unang Alay sa simbahan at lalapit na ang mga nangongolekta habang tayo'y nagsisimba, kaniya kaniya na tayong baling. Kahit magacrobat na tayo wag lang tayong makapagbigay. Kaya naman kapag tinanong ng pari ang sakristan kung magkano ang kolekta, papatunugin ang bell na maliit "gaTITING gaTITING gaTITING" at kapag narinig ito ng sakristan na nasa malaking kampana hudyat na po iyon na kakalembangin ang malaking bell "DAGDAGAN DADAGAN DAGDAGAN" ayan kaya may second collection tayo! Ang unti ng binibigay ninyo! Naalala ko nga po yung kuwento sa isang mahirap ng parokya, sa sobrang hirap ng parokya yung pari daw nag asawa na, wala kasing nagooffer o nagbibigay! Ngayon nalaman ito ng Obispo kaya sabi ng Obispo: "Nakakaawa naman ang pari ko, madalaw nga baka may maitulong ako" Ngayon po pinuntuhan na nung Obispo yung pari, pagpasok ng Obispo sa parokya, ang dami nakasampay, mayroong pangbatang damit, may pangbabae, at may panglalaki na din, may mga kumot pa! Nang makita ng pari ang OBispo, humagulgol kaagad ang Pari! BIISSHOPP!! BIISSHHOP!, sumagot ang Obispo, "Anak, oo makikinig ako sa'yo anak! Pero sagutin mo muna ang tanong ko, bakit ang daming nakasampay dito kanino bang mga damit yan" sumagot ang pari humagulgol ulit "BISSSHHHOOP! yUN NA NGA BISSHOP, SA SOBRANG HIRAP NG PAROKYAAA, TUMANGGAPP NA AKO NG LAABAADA AT PLANTSAHIN!" Ayan mga kapatid, dahil walang nagbibigay pati ang pari naging labandero na! Kapatid, ang mga binibigay natin sa simbahan ay ang ating pasasalamat sa Panginoon. Kapag tayo ay nagbigay parang sinabi mo sa Diyos na "Lord ito ang biyaya mo, ibabahagi ko sa kapwa ko" sapagkat ito namang mga binibigay ninyo ay ginagamit ng simbahan sa mga gawaing pastoral. Pagtulong sa mga nasalanta ng bagyo, pagbibigay serbisyo sa lahat ng tao at marami pang iba. Pero tayo, hiyang hiya tayo magbigay! Eto ba tayong mga Katoliko? Kuripot! Mga kapatid, ating tatandaan, kapag tayo nagbigay para sa Panginoon, hindi tayo mawawalan sapagkat tayo ay lalung nadadagdagan. Almsgiving, magbigay tayo para sa Panginoon. Eh brother ilang ba dapat ang binibigay namin? Dapat ang ibibgay natin ay TAOS, LUBOS AT KAPOS, dahil kapag kapos kang nagbigay sa Panginoon lalu kang magiging sagana at ang babalik sa'yo ay SIKSIK, LIGLIG AT UMAAPAW. Ngayong kuwaresma, huwag nating kalimutang dasalin ang panalangin ng pagiging bukas palad. Maging bukas nawa ang ating palad b ilang pagpapakita ng pagmamahal natin sa ating kapwa at higit na pagmamahal natin sa Diyos. At tungo sa pagbibigay, matututunan natin na hindi na maging makasarili ngunit maging isang tao na nagaalay ng kaniyang buhay para sa kaniyang kapawa at para sa kaniyang Diyos. Amen.

February 17, 2013: First Sunday of Lent

Holy Gospel of Jesus Christ according to Saint Luke 4:1-13.

Filled with the holy Spirit, Jesus returned from the Jordan and was led by the Spirit into the desert
for forty days, to be tempted by the devil. He ate nothing during those days, and when they were over he was hungry.
The devil said to him, "If you are the Son of God, command this stone to become bread."
Jesus answered him, "It is written, 'One does not live by bread alone.'"
Then he took him up and showed him all the kingdoms of the world in a single instant.
The devil said to him, "I shall give to you all this power and their glory; for it has been handed over to me, and I may give it to whomever I wish.
All this will be yours, if you worship me."
Jesus said to him in reply, "It is written: 'You shall worship the Lord, your God, and him alone shall you serve.'"
Then he led him to Jerusalem, made him stand on the parapet of the temple, and said to him, "If you are the Son of God, throw yourself down from here,
for it is written: 'He will command his angels concerning you, to guard you,'
and: 'With their hands they will support you, lest you dash your foot against a stone.'"
Jesus said to him in reply, "It also says, 'You shall not put the Lord, your God, to the test.'"
When the devil had finished every temptation, he departed from him for a time.

Reflection: Temptation Island

Sino na po sa atin ang nakapanood na ng isang pelikula ng GMA na pinamagatang: Temptation Island. Sa palabas pong ito nakita natin na natrap ang mga models kasama ng mga kalalakihan at isang bading sa isang isla ng lumubog ang kanilang barko. Ngayon mga kapatid tinanong ko ang aking sarili kung bakit temptation island ang tawag sa isla na kanilang napuntahan? Paano nga ba natin malalaman kung ang ating kinatatayuan ay isang temptation island?

Sa unang linggo po ng kuwaresma, ipinahayag sa ating mabuting balita kung paano tinukso ang ating Panginoon habang siya ay nananalangin. Tunay na si Hesus ang Diyos, ngunit dahil Siya ay nagkatawang tao, naranasan din niyang tuksuhin ng demonyo. Kung si Hesus na Diyos ay tinukso, tayo pa kayang tao na may kaniya kaniyang kahinaan din. Alam ng Demonyo kung ano ang kahinahan ng bawat isa kaya naman doon tayo tinatraget nito. Alam ninyo mga kapatid, kapag ang demonyo ay nanukso, dapat swabe! Hindi po yan magpapakita ng pangil, sungay at bundot, bagkus magpapakita yan ng isang bagay na nakakaakit sa inyo, na magugustuhan ninyo. At ito nga ang ginawa sa Panginoon, inalok siya ng kung ano anong bagay na makakapagpahulog sa kaniya sa tukso. Ngunit mga kapatid, saan nga ba tayo madalas matukso?
Tinutukso tayo sa mga bagay na kulang sa atin. Kaya nga masasabi natin na ang ating mundo ay isang temptation island, bakit? Sapagkat sa mundong maraming kulang, marami tayong hinahangad at marami tayong kailangan. Ilang beses na tayong pinaalalahanan ng Diyos na matuto tayong ibigay kung ano yung nararapat sa atin, ngunit tayong mga tao, masyado tayong nagmamadali. Para tayong mga bata na inutusang huwag munang maglaro dahil mainit sa labas, ngunit dahil sabik tayong maglaro, nagpatuloy pa rin tayo kaya tayo nagkasakit. Mahilig tayong sumugal at kumapit sa tinatawag na patalim, at ito ang kasalanan. Mga kapatid, namuo na sa ating mga Pilipino ang katagang "kapag gipit, sa patalim kumakapit" kaya naman mas marami tayong nararanasan na kagipitan sapagkat ito pala ay isang tukso upang lumapit ka sa patalim ng kasalanan. Totoo mga kapatid, may mga bagay tayo na minsan hindi natin maintindihan o maunawaan, mga panahon na hindi natin lubusang mapagtanto kung kailan talaga, mga kahilingan ng hindi natin malirip kung kailan ipagkakaloob, tunay na kulang tayo sa kaalaman, kaya naman minsan mas pinipili nalang natin na magpadala sa agos ng buhay at magpadala sa tukso. Minsang may isang seminarista na tinanong ng pari, "O brother, kapag ba ikaw ay natutuksng gumawa ng mahahalay na bagay, ineentertain mo ba ang tuksong ito?" sumagot ang seminarista "hindi po father, pero po sila ang nageentertain sakin ang saya po!" Ayan, ganyan tayong mga tao, sa oras na bigyan ng pagkakataon na mapasaya tayo ng tuksong ito, dito maguumpisa ang pagkakataong makalimutan ang buhay ng pagiging banal, ang buhay ng pagiging anak ng Diyos. Mga kapatid, ngayong kuwaresma napakaraming tukso, naalala ko po nitong nakaraang miyerkules ng abo, nagtungo po kami sa isang Feb Fair sa UP, sa araw pong iyun sinasabi na dapat magfastin at magabstinensya, mahigpit na ipinagbabawal ang pagkain ng karne. Makikita ninyo po ang napakaraming katoliko doon. Masasabi ninyong katoliko sila sapagkat may krus sila sa noo. Ngunit nakakalungkot lamang po, na kahit may krus sila sa noo, naandun sila sa ihaw ihawan, kumakain ng bituka ng manok, bituka na baboy, inihaw na dugo, barbecue, yung iba nakashawarma beef pa, yung iba naman sarap na sarap sa fried chicken at beef steak, for sure kayo din ngayon habang nababasa't napapakinggan ninyo ito naglalaway kayo. Mga kapatid totoong maraming tukso ngayong kuwaresma, dahil maraming bawal, marami ang natutuwang gawin ang bawal. Kaya nga ang tanong sa atin ngayon, magpapatukso ba ako, o lalabanan ko ang tukso? Kaya naman doon sa palabas na temptation island inyong mapapansin, nagaaway away na sila, sapagkat sila ay gutom hindi lamang sa pagkain bagkus gutom sila sa tunay na pagmamahal ng bawat isa at uhaw na uhaw sa mga bagay na kulang sa kanila. Kaya naman, ano dapat ang gawin natin kung tayo ay tinutukso? Ang pinakamabisang solusyon diyan ay ang manalangin. MAnalangin ka kapatid, hindi para sabihin sa Diyos na: "Lord, kailangan ko lang talaga to, kaya sorry ha, isang beses lang naman ako gagawa ng kasalanan." Magpapaalam pa tayo sa Diyos na gagawa tayo sa kasalanan, nakakahiya, anong mararamdaman ng Panginoon. Dapat ang ipagdasal mo: "Lord, tulungan mo akong labanan ang tuksong ito, ipadala mo sa akin ang anghel mo." Dapat kang manalangin na sa kahit anong hirap na nararamdaman mo sa Panginoon ka pa rin sasagpi, hindi yung magpapaalam ka pa na gagawa ka ng kasalanan, parang politika lang yan, nasa isang partido ka, tapos magpapaalam ka sa head ninyo na tutulungan mo yung kalaban ng partido ninyo sa pangangampanya, joke ba to! Kapatid, kahit kulang kulang ang mundong ito, ginawa ni Hesus ang lahat hindi para kumpletuhin ang daigdig, ngunit para buuin at bigyan ng saysay ang buhay mo! May nagtanong, eh brother, naiwasan ni Hesus ang tukso sapagkat Diyos siya, hindi kaya to sapagkat tao lang tayo. Huwag sana ganito ang maging pananaw natin, ating tandaan, nung tayo ay bininyagan tayo ay naging kabahagi ng PagkaDiyos ni Hesus, at nung nagpakasakit at namatay si Hesus sa krus, hindi ka lamang naging kabahagi ng PagkaDiyos niya bagkus naging parte ka pa ng buhay Niya. Mga kapatid sa temptation Island na ito handa ka bang magtiis maghirap? Kaya patuloy tayong iniimbitahan na sana kapag tayo'y nagigipit huwag tayo sa patalim kumapit bagkus matuto tayong sa Diyos at sa kaniyang biyaya lumapit! Amen.

February 16, 2013: Saturday After the Ash Wednesday

Holy Gospel of Jesus Christ according to Saint Luke 5:27-32. 

Jesus saw a tax collector named Levi sitting at the customs post. He said to him, «Follow me.» 
And leaving everything behind, he got up and followed him.
Then Levi gave a great banquet for him in his house, and a large crowd of tax collectors and others were at table with them.
The Pharisees and their scribes complained to his disciples, saying, "Why do you eat and drink with tax collectors and sinners?" 
Jesus said to them in reply, "Those who are healthy do not need a physician, but the sick do. 
I have not come to call the righteous to repentance but sinners." 

Reflections: Standing up as a sinner

Today's Gospel reminds us that everyone of us is a sinner. Everyone of us experience to fall from the temptation of the evil. And we must also remember that this is the reason why God brought us His son to us. Jesus came upon this world not just to testify the truth but also to heal our broken lives. Yes, our lives were broken because of sin. Our lives were broken because of the pain that this world brings. My dear brothers and sisters today as we are in the lenten season, we are encourage to acknowledge that we are sinners and we need a doctor, and that is Jesus. But acknowledging our sins is never enough to enter God's Kingdom. We must be like the tax collector, Levi, who stands from the table of sin, invite Jesus in his home and followed Him. The lent may bring us to the new us, a holy one indeed! And may the suffering of Jesus be meaningful for us, because remember, he came to release our hearts from sin. Amen.

Saint of the Day

St. Walfrid: February 15

Walfrid, or Galfrido della Gherardesca, is an eighth-century saint from Pisa. Though he had six children with his long-time wife, Thesia, he and Thesia chose to enter the religious life. He was one of the founders of the Abbey of Palazzuolo on Monte Verde; his wife and one of his daughters took the veil in a convent built nearby. His favorite son, Gimfrid, caused Walfrid a great deal of trouble when he ran away from the monastery. Caught and permanently injured in his right hand, a penitent Gimfrid was brought back to the monastery, which he proceeded over after Walfrid's death.
Walfrid died in 765 CE, and was sainted in 1861. His feast day is February 15.

February 5, 2013: Friday After Ash Wednesday

Holy Gospel of Jesus Christ according to Saint Matthew 9:14-15. 

The disciples of John approached Jesus and said, «Why do we and the Pharisees fast much, but your disciples do not fast?»

Jesus answered them, "Can the wedding guests mourn as long as the bridegroom is with them? The days will come when the bridegroom is taken away from them, and then they will fast.







Reflection: We fast because we love

Fasting is primarily the act of willingly abstaining from all food, drink, or both, for a period of time. Ano nga ba ang pagpapakahulugan natin sa Fasting? Mga kapatid, alam natin na tuwing kuwaresma tayo ay iniimbitihan na mag FASTING o kaya naman ay magkaroon ng pagsasakripisyo sa pamamagitan ng pagbabawas ng ating mga nakagawian. At ang magandang halimbawa na nga nito ay ang pagkain. Nasanay tayo na kumakain tayto ng tatlong beses sa isang araw, may merienda pa minsa. At ngayong kuwaresma, iniimbitahan tayo na kumain lamang ng sapat o kaya naman isang beses sa isang araw at tayo ay iniimbitahang maramdaman ang gutom. Ngunit mga kapatid ang Fasting ay hindi lamang tumutukoy sa pagkain bagkus ito din ay tumutukoy sa pagbabawas ng ating mga luho sa buhay. Kaya itatanong ko sa inyo ngayon, para saan ba ang ating pagaayuno o Fasting? Anong mapapala dito? Bakit ito ay kailangan gawin tuwing Kuwaresma. Mga kapatid marami sa atin ang nagaayuno ngunit hindi alam ang kahulugan kung bakit nila ginagawa yun. Yung iba, para magyabang lang na nakikiisa siya, kapag tinanong kung bakit ginagawa ang pagaayuno, ay hindi na alam ang isasagot. Mgta kapatid, ang pagaayuno ba natin ay mapupunta lamang sa wala? Kaya naman sa araw ito sinabi Panginoon sa mabuting balita "Can the wedding guests mourn as long as the bridegroom is with them? The days will come when the bridegroom is taken away from them, and then they will fast" Binigyan niya ng kahulugan ang pag aayuno, at ito ay ang pagnanais na makasama siya sa dulo ng ating buhay. Ang pagaayuno ay tungkol sa pagsasakripisyo ngunit ito ay tungkol din sa pagmamahal sa Diyos. At dahil sa pagmamahal ninais nating makaisa siya sa hirap na kaniyang dinanas, sa krus na kaniyang binuhat at sa gutom na kaniyang nadama. We Fast because we love. In order to love God we must have Christ in our heart. For Christ is the reason why we Fast and why we love. My dear brothers and sisters, nawa ang ginagawa ngayong kuwaresma ay hindi lamang mapunta sa kawalan.NAwa ang ating pagaayuno at pagaabstinensya ay hindi lamang dahil sa wala o kaya tinatawag na trip lang. Nawa itong ginagawa natin ay magsilbing daan upang maramdaman si Kristo at higit na makaisa Siya sa buhay nating magulo. Remember, We fast because we love, we love because we are the one who first loved by Jesus. Kaya naman, ang pagtawag sa ating magayuno ay tulad ng bilin ng Panginoon sa mga apostoles ng magdadasal Siya sa halamanan: "Watch and Pray!" an invitation of sacrificial love with Him. Amen.

Valentine's Day

Sa araw na ito ay ipinagdiriwang natin ang Valentine's Day. Isang araw para sa tinatawag nating puso na may misyong magmahal. At ang araw na ito ay hindi lamang para sa mga taong na sa isang commitment tulad ng mag - asawa o kaya naman ay may boyfriend o girlfriend. Ngunit ang araw na ding ito ay para sa mga taong nagmahal, nagsakripisyo at nagalay ng oras at buhay para sa iba. Dito natin makikita ang pagmamahal ng mga magulang sa anak gayundin ang anak sa magulang, narito din ang pagmamahal ng isang totoong kaibigan at higit sa lahat nandito din ang pagmamahal ng Diyos na siyang lumikha sa ating lahat at tumubos sa ating mga kasalanan. 

Pagmamahal, isang salitang may malalim na kahulugan ngunit simpleng larawan, at ang larawan nito ay ang puso. Isang puso na dapat magbukas upang magbigay ng pagmamahal sa iba at tumanggap ng pagpapakumbaba at pagpapatawad. Isang puso na dapat magbukas sa bawat habag na mararamdaman nito sa iba. At Isang puso na handang tanggapin ang plano ng Diyos, mahirap man o masaya! At sa araw na ito, tayong lahat ay pinapaalalahanan, na patuloy nawang umusbong ang ating pagmamahalan sa isa't isa, at ito ay isang dakilang utos mula sa Panginoon. Kaya naman, nawa ang bawat isa ay matutong magbigay ng pagmamahal lalu't higit sa mga nakasakit sa kanila.

Wag po tayong magpakainggit sa mga magkakaholding hands sa araw na ito, wag tayong mainggit sa mga nag - aI Love Yuhan sa araw na ito, wag tayong mainggit sa mga taong may kadate sa araw na ito, sapagkat makasama mo lamang ang iyong pamilya sa bahay at magsalo salo kayo, ito ay katumbas na ng isang date. Makapagpasalamat ka lang sa isang kaibigang totoo sa iyo, ito ay katumbas na ng matatamis na I Love You. At hawakan mo lamang ang sarili mong kamay, pagdikitan ang iyong mga palad, isang simbolo ng pananalangin, ito ay katumbas na ng mahigpit na hawak kamay, mas higit pa dito, sapagkat hawak mo ang palad ng Diyos. Amen.

Miyerkules ng Abo (Ash Wednesday)

Holy Gospel of Jesus Christ according to Saint Matthew 6:1-6.16-18. 

         Jesus said to his disciples: «Take care not to perform righteous deeds in order that people may see them; otherwise, you will have no recompense from your heavenly Father. 

         When you give alms, do not blow a trumpet before you, as the hypocrites do in the synagogues and in the streets to win the praise of others. Amen, I say to you, they have received their reward.But when you give alms, do not let your left hand know what your right is doing, so that your almsgiving may be secret. And your Father who sees in secret will repay you. When you pray, do not be like the hypocrites, who love to stand and pray in the synagogues and on street corners so that others may see them. Amen, I say to you, they have received their reward. But when you pray, go to your inner room, close the door, and pray to your Father in secret. And your Father who sees in secret will repay you.

         When you fast, do not look gloomy like the hypocrites. They neglect their appearance, so that they may appear to others to be fasting. Amen, I say to you, they have received their reward.

But when you fast, anoint your head and wash your face, so that you may not appear to be fasting, except to your Father who is hidden. And your Father who sees what is hidden will repay you.

Reflection: Lent: Bringing ourselves to the cross

Sa araw pong ito ay sinisimulan na natin ang kuwaresma, o ang apatnapung (40) araw ng pag - aayuno at abstinensya. Ito rin ay panahon ng paggunita sa pagpapakasakit at pag aalay ng buhay ng ating Panginoon at paghahanda sa Pasko ng muling pagkabuhay. Ang Kuwaresma ay nagsisimula sa pagpapahid ng mga abo sa ating mga noo bilang tanda ng ating pinagmulan at ang magiging kawakasan. Ngunit mga kapatid, patuloy na ipinababatid ng Diyos sa atin ng kahit tayo ay marumi at makasalanan tulad ng abo, tayo ay kaniyang minahal at pinag - alayan ng buhay para lamang sa ating kaligtasan. Kaya naman, ang mga abong ito ay tanda na dapat tayong magpakumbaba, manalangin at magpakabanal. At ang pagiging mapagkumbaba at banal ay hindi tungkol sa pagmamalaki at pagpapakitang tao lamang, bagkus dapat itong makita sa puso at espirito, hindi sa panlabas na kaanyuan lamang. Ang maganda po sa kuwaresma ay tahimik ang mga batikang chismosa sa parokya. Lahat po ay namamahinga. Ate eto pa po ang nakakainis sa ating mga Pilipino tuwing papasok ang kuwaresma, lahat po tayo ay nagpapgalingan. Sasabihin ng isa, "Ako tatlong beses akong nagrorosaryo sa isang araw" at babanat naman ang isa "Ako, limang beses akong nagrorosaryo, hangga't hindi bumubula bibig ko sa pagrorosaryo hindi ako titigil!" Meron naman pog isang ale na nagsabing "Araw araw akong nagsisimba" at sasabatan ng isa "Ako lahat ng misa sa aming parokya sa buong araw sinisimbahan ko, hangga't di ako nadighay sa kakain ng ostsa di ako titigil!" Nakakatawa di ba mga kapatid? Ngunit ito po ay realidad, tuwing kuwaresma lahat tayo nagpapagalingan, patagalan lumuhod, patagalan magdasal, patagalan magsimba kahit masarahan na ng simbahan. Kaya nga nais iparating sa atin ng Diyos na isabuhay natin ang ating mga ginagawa hindi yung pakitang tao lang tayo. Padasal dasal nga kayo, batikang chismosa pa rin kayo. Padasaldasal kayo, may kaaway naman kayo... Padasaldasal kayo, kapag naman nasingitan kayo sa pila sa CR kung ano ano ang sinasabi ninyo. Kaya nga patuloy sa ating ipinapaabot sa araw na ito na isa ka lamang abo, isang makasalanan, huwag kang magmalaki at magumpisa kang magsisi ng iyong kasalanan. Ang kuwaresma ay tungkol sa pag iwas sa tukso! Napakarami pong tukso sa panahong ito. Sasapagkat alam ng demonyo ang ating mga kahinaan. Kaya nga ibinibigay sa atin ang mga paraan upang makaiwas tayo sa tukso. Nandyan ang fasting at pananalangin. Ang fasting po ay hindi lamang sa pagkain, maari itong gamitin sa mga bagay na nakugalian natin o mga luho natin. Kung mahilig kang magcellphone, ngayong panahon ng kuwaresma, bawasan mo ang pagloload, magfb ka nalang! Kung madali kang kang manuod ng sine, bawasan mo may pirated naman! haha Mga kapatid, napakaraming tukso sa mundong ito kaya tinatawag tayo upang kontrolin ang ating mga sarili, kaya importanteng kilala mo ang iyong sarili, alam mo ang iyong kahinaan ng sa ganun, maipagdasal mo na ang kahinaan mong ito ay maging kalakasan mo sa tulong ng biyaya ng Panginoon. 

Sa panahon pong ito, nawa lahat ng ating gagawin ay magdala sa atin sa krus ni Hesus. Sabi nga po sa aking tema ngayong Kuwaresma, Lent: Bringing ourselves to the cross. Ilapit natin ang ating sarili sa krus, ang simbolo ng pagpapakasakit at pagliligtas ni Kristo sa sangkatauhan. Nawa, hindi lamang natin titigan si Hesus na nagbubuhat ng krus, bagkus, makasama natin siya sa pagbubuhat din ng krus para sa ibang tao. Magsisi ka at manampalataya sa mabuting balita, ang pagsisi ay kaakibat na pagsasakripisyo at ang pananampalataya sa mabuting balita ay may kaakibat na kabanalan ng puso, isip at buong katauhan. Kaya ngayon, itanong natin sa ating sarili, ano nga ba ang dapat kong baguhin? Ano ang dapat kong talikdan? Ano ang dapat kong pagsisihan? At nawa matagpuan natin ang krus ni Hesus sa panahong ito at magdala sa atin sa buhay kabanalan.

Panghuli mga kapatid, ang kuwaresma ay hindi tulad ng senakulo o drama lang, pagktapos ay balik nanaman tayo sa dati nating gawain. Nawa, ang lahat ng matutunan natin at mpagnilayan natinsa panahong ito, ay dalhin natin hanggang sa panahon na humarap tayo sa Panginoon. Amen.